OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
33. NIEDZIELA W CIĄGU ROKU
16.11.2025 r.
- Kalendarz liturgiczny nadchodzącego tygodnia:
pn – – wspomnienie św. Elżbiety Węgierskiej;
wt – wspomnienie bł. Karoliny Kózkówny;
śr – wspomnienie bł. Salomei;
czw – wspomnienie św. Rafała Kalinowskiego;
pt – wspomnienie Ofiarowania NMP;
sob – wspomnienie św. Cecylii;
ndz – uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata.
- W dniu dzisiejszym obchodzimy Światowy Dzień Ubogich. Ofiary złożone dziś na tacę, zostaną przekazane Caritas Archidiecezji Łódzkiej. Łódzka Caritas zaprasza także do włączenia się w ogólnopolską akcję wsparcia najuboższych. Papierowe torby, dostępne są na stolikach przy gazetach, można je wypełnić żywnością lub artykułami przemysłowymi. Zebrane w ten sposób dary przekazane zostaną ubogim. Serdecznie dziękujemy za wsparcie.
- Zostaną dziś pobłogosławione Opłatki na wigilijny stół. Pan Organista i Pan Kościelny przyniosą je do naszych domów. Zechciejmy przyjąć ich z życzliwością i przy tej sposobności wyrazić im wdzięczność za ich całoroczną pracę dla naszej parafialnej wspólnoty.
- W przyszłą niedzielę ofiary składane na tacę przeznaczone będą na utrzymanie Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi.
- W zakrystii lub w kancelarii nadal można jeszcze zamawiać wypominki za naszych zmarłych. Wypominkami tegorocznymi modlić się będziemy od pierwszej niedzieli adwentu – 30 listopada br.
- W przyszłą niedzielę po Mszy św. o godz. 12.00 spotkanie i nabożeństwo dla Apostolstwa Dobrej Śmierci.
- Możemy już nabyć świece Caritas „Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom”.
- Dzieci przygotowujące się do I Komunii Świętej, zapraszamy na spotkanie w przyszłą niedzielę po Mszy św. o godz. 10.30.
- W czwartek w kościele św. Anny wystawienie Najświętszego Sakramentu i całodzienna adoracja – od godz. 8.00 do godz. 21.00
- Zachęcamy do lektury prasy katolickiej dostępnej w naszej świątyni.
Do refleksji na Rok duszpasterski 2024/25 (16.11.2025 r. – 22.11.2025 r.):
KOŃCOWE OCZYSZCZENIE – CZYŚCIEC
„Pan spojrzy na nas pełen miłości, a my spłoniemy ze wstydu i odczujemy dojmujący żal z powodu naszego zachowania, złego lub »jedynie« pozbawionego miłości. Dopiero po tym oczyszczającym bólu staniemy się zdolni odpowiedzieć na Jego spojrzenie w niezmąconej radości nieba”. YOUCAT, nr 159.
„Ci, którzy umierają w łasce i przyjaźni z Bogiem, ale nie są jeszcze całkowicie oczyszczeni, chociaż są już pewni swego wiecznego zbawienia, przechodzą po śmierci oczyszczenie, by uzyskać świętość konieczną do wejścia do radości nieba” – czytamy w Katechizmie Kościoła Katolickiego (nr 1030). A zatem czyściec to stan, w którym dokonuje się oczyszczenie człowieka, aby mógł wejść do radości nieba. Tego oczyszczenia dostępują ci, którzy podczas ziemskiego życia trwali w przyjaźni z Bogiem, lecz nie osiągnęli pełnej świętości.
Czyściec wiąże się z pewnym cierpieniem. Dusza cierpi, bo kocha, a jednocześnie dojrzewa do miłości prawdziwej, pełnej. Cierpienie wynika z czasowego oddalenia od Boga, wypływa ze świadomości, że miłość, którą obdarzam Boga jest niedoskonała.
Człowiek dostąpił już miłosierdzia, ale potrzebuje jeszcze przemiany. Miłość i świętość Boga oczyszczają duszę człowieka i rozpalają jego serce, aby był gotowy do zjednoczenia się z Bogiem i świętymi w niebie. Największym cierpieniem czyśćca jest więc tęsknota za Bogiem, którego wspaniałość człowiek poznał w momencie śmierci.
Dusze żyją pewnością nadziei na spotkanie z Nim.
W tym procesie oczyszczania duszy ze skutków grzechu pomóc może wstawiennictwo innych członków Kościoła. Już w Piśmie Świętym znajdujemy fragment, który zaprasza nas do pobożnego uczynku: „złożyć ofiarę przebłagalną za zmarłych, aby zostali uwolnieni od grzechu” (2 Mch 12, 45). Cierpiący w czyśćcu sami dla siebie nie mogą nic zrobić, ale my jako Mistyczne Ciało Chrystusa, czyli Kościół, możemy wypraszać łaski zmarłym. Duszom zmarłych możemy dać „pokrzepienie i ochłodę” poprzez Eucharystię, odpust i modlitwę. Eucharystia jest szczytową formą okazywania miłości duszom czyśćcowym.
***
* Pomódl się za grzeszników, o ich nawrócenie i przyjęcie Bożego miłosierdzia.
MODLITWA O POKÓJ św. JANA PAWŁA II
Boże ojców naszych, wielki i miłosierny! Panie życia i pokoju, Ojcze wszystkich ludzi. Twoją wolą jest pokój, a nie udręczenie. Potęp wojny i obal pychę gwałtowników. Wysłałeś Syna swego Jezusa Chrystusa, aby głosił pokój bliskim i dalekim i zjednoczył w jedną rodzinę ludzi wszystkich ras i pokoleń.
Usłysz krzyk wszystkich Twoich dzieci, udręczone błaganie całej ludzkości. Niech już nie będzie więcej wojny – złej przygody, z której nie ma odwrotu, niech już nie będzie więcej wojny – kłębowiska walki i przemocy.
Spraw, niech ustanie wojna (na Ukrainie, Syrii, Ziemi Świętej i innych miejscach na świecie), która zagraża Twoim stworzeniom na niebie, na ziemi i w morzu.
Z Maryją, Matką Jezusa i naszą, błagamy Cię, przemów do serc ludzi odpowiedzialnych za losy narodów. Zniszcz logikę odwetów i zemsty, a poddaj przez Ducha Świętego nowe rozwiązania wielkoduszne i szlachetne, w dialogu i cierpliwym wyczekiwaniu – bardziej owocne niż gwałtowne działania wojenne. Amen.
